Ավետիսյան դպրոցի սաների պատրաստած տեսանյութը՝ Ժագ Ս. Յակոբեանի ՄԵՆՔ բանաստեղծության հիման վրա։
ՄԵ՛ՆՔ…
Մենք՝ բո՛ւռ մը հող աշխարհի վրան՝
Ժայռի պէս հաստա՛տ, դաշտի պէս յուռթի՛,
Մենք՝ դարաւոր թի՛ւ բազկի արութեան,
Մենք՝ սիրտի անդո՛ւնդ եւ բարձո՛ւնք միտքի.
Մենք՝ մասիսաձիգ Հայկի՛ սէգ ճակատ
Եւ անխախտ կամքի անյա՛ղթ Արարատ…
Մենք՝ գի՜ւտ Մեսրոպի… Մենք՝ քնա՜ր լեզու,
Ուր կը վիպերգէ Հոգի՛ն Հայկական.
Սայաթ-Նովայի մենք սա՛զ սիրածու.
Մենք՝ խորախորհուրդ Նարեկի՛ խորան.
Դարերէն հոսող մենք երգի՛ Արաքս,
Ուր կը գլգլայ գինին Կոմիտաս…
Մենք՝ վարդանայա՛ղթ Աւարայրամարտ,
Մեր ձեռքին մէջ զէ՛նք եւ խա՛չ՝ մեր հոգւոյն.
Մենք՝ Էջմիածնի հաւա՛տք ժայռարմատ,
Ուր փուլ կը փշրի ծովը դարերուն.
Մենք՝ աշխարհասփիւռ Ա՛ստղ Լուսաւորչի,
Որուն դէմ խաւարն ի զո՜ւր կը բախի:
Մենք՝ սրախողխող Ապրիլ Քսանչո՛րս,
Մենք՝ միլիո՜ն շիրիմ, հողմացրի՜ւ տերեւ.
Ապրիլեան սուգին եւ մոխրին վրայ գօս,
Մենք՝ Քսանեւութ Մայիսի՜ արեւ.
Մենք՝ պանդուխտի՛ թուղթ, մենք՝ անբո՜յն կռունկ,
Մենք՝ հայրենապիշ կարօտի՜ արցունք…
Այս ամբո՜ղջն ենք մենք…Ու դե՜ռ՝ հերոսի
Եւ մարտիրոսի անմա՛շ Պատմութիւն,
Շուշա՜ն Սրբութիւն, Մշակո՛յթ ոսկի,
Որոնց էջերն են փորուած ժայռերուն
Եւ արեա՛մբ գրուած… Մենք լոյսի՛ ժառանգ
Եւ մութ դարերուն յոյսի՛ հրիտակ…
Օ՜, մենք՝ ոսոխի աչքին փո՛ւշ երկաթ…
Օ՜, մենք՝ աշխարհի անարդար ու խուլ
Խիղճը խարանող արդարութեա՛ն խայթ.
Կեղծ դաշինքներու թաւիշ ու խարխուլ
Սեղանը ռումբի պէս սարսող, թակող,
Արդար պահանջի բըռո՛ւնցք վրիժադող:
Եւ մենք, վա՛ղը, մենք՝ յաղթութեա՛ն բոմբիւն,
Յաղթ ու բամբ կոփի՛ւն կուռ հողին վրայ մեր,
Մենք՝ Նաւասարդի առաւօ՛տ ծիծղուն,
Մենք՝ ռմբեղ հեռով հըրաբխա՛ծ Մհեր
Եւ շղթայազեղծ ծարա՜ւ Արտաւազդ.
Մենք՝ պատեանէն դուրս սրածո՛ղ Եփրատ,
Մենք՝ աշխարհակալ անկա՛խ Արարատ…
Ժագ Ս. Յակոբեան
