1926 –
Պոլսահայ բաւական անուանի գրողներ ունեցած ենք, (Զահրատ, Զ. Խրախունի, Զ. Պիպէռեան…), որոնց նահապետը կը նկատուի Ռ. Հատտէճեանը:
Գրող, թերթի խմբագիր, հրապարակագիր: Ծնած է Պոլիս (Իսթանպուլ) 1926-ին: Նախնական եւ երկրորդական ուսումը ստացած է Մխիթարեան վարժարանին մէջ: Յաճախած է Պոլսոյ Համալսարանը եւ հետեւած փիլիսոփայութեան ճիւղին:
1967-ին կը ստանձնէ «Մարմարա» թերթի խմբագրութիւնը, որ կը շարունակէ մինչեւ այսօր: 1981-ին Մարմարայի մէջ կը սկսի հրատարակել իր խոհագրութիւնները (Էսսէ) «Յուշատետր խորագրին տակ: Տարիներու ընթացքին հարիւրաւոր այս յօդուածները տասնեակ գիրքերու մէջ կ՛ամփոփէ: Անոնք մեծ սիրով կ՛ընթերցուին:
1983-ին կը հրատարակէ իր գլուխ գործոցը՝ «Առաստաղ»ը:
Շատ առատ արտադրող եղած է, ունի մեծ թիւով գիրքեր, որոնցմէ յիշենք՝
- «Կեանքի մը երեք կիրակիները« թատրոն:
- «Հազար տարի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչի հետ»:
- «Իսթանպուլահայ նոր բանաստեղծութեան վէպը»:
- «Առագաստ դէպի բանաստեղծութիւն»:
- «Քանի մը ծառեր անտառին մէջ»:
- «Կեանք խմբագրատան մէջ»:
- «Զրոյց հինցած գրիչի մը հետ»:
- «Պտոյտ մը հայոց լեզուի բառարանին մէջ»:
Պարգեւատրուած է եւ ստացած բազմաթիւ շքանշաններ, որոնցմէ յիշենք՝
ՀՀ Մշակոյթի նախարարութեան ոսկեայ շքանշանը:
«Ֆրիտիոֆ Նանսէնի» անուան ոսկեայ շքանշանը:
Հայաստանի լրագրողներու կողմէ «Ոսկէ գրիչ» շքանշանը:
ՀՀ Նախագահի կողմէ «Մ. Մաշտոց» ոսկեայ ադամանդակուռ շքանշանը:
Ռ. Հատտէճեան 95 տարեկան է ու կը շարունակէ գրել:
Յ. Մ.
