Ավետիսյան դպրոցի 10-14 տարեկան 40 պատանիներ և աղջիկներ մասնակցեցին շախմատի առարկայական օլիմպիադայի առաջին փուլին: Երկօրյա համառ մրցապայքարում, որն անցկացվեց օլիմպիական կարգով, հայտնի դարձան ուժեղագույնները: (ավելին …)
Հոդվածը տպագրվել է Խաչատուր Աբովյանի անվան Հայկական Պետական Մանկավարժական համալսարանի պաշտոնաթերթի 2022 թ. մարտի 3-ին լույս տեսած համարում՝ «Թող այս գրքերը ուշ մաշվեն. Գիրք նվիրելու օրը Ավետիսյան դպրոցում» վերտառությամբ։
Ավանդույթի համաձայն՝ Ամենայն հայոց բանաստեղծի ծննդյան օրը գրքի տոնի է վերածվում Ավետիսյան դպրոցում: Ահա և այսօր. գրքերով ծանրաբեռնված՝ բեմ են բարձրանում «Անուշն» ու «Սարոն», «Մարոն» ու «սուտասանը», «Կիկոսն» ու «անխելք մարդը», «թագավորը», «չարչին», «մուկիկը»… Նրանց թիվն անցնում է մի քանի տասնյակից, սակայն դահլիճը չի հոգնում ամեն մեկին ծափերով դիմավորելուց:
Տարրական դպրոցի «հերոսները» գրադարանավարին են հանձնում այս տարվա իրենց «ավարը»՝ մանկապատանեկան սիրված գրքերը: Դրանք մեկ-մեկ շարվում են հենց բեմում դրված գրադարակում: Դարակներում այլևս տեղ չկա, մինչդեռ ամբողջ դպրոցը՝ դասարան առ դասարան, իր նվերն է պատրաստել հարազատ դպրոցին, որ պիտի մատուցի այս հանդիսավոր ու տոնական մթնոլորտում:
Թումանյան և գիրք, գիրք և Թումանյան, տասնչորս տարվա ավանդույթ, որը Ավետիսյան դպրոցում տարեցտարի ձեռք է բերում նոր երանգներ: Այդ մասին է վկայում դպրոցի տնօրեն տիկին Մ. Գեղամյանի ոգեշնչող բացման խոսքը, որի ոգեկան և տրամաբանական շարունակությունն է դառնում Երևանի Խ. Աբովյանի անվան ՊՄՀ «Սփյուռք» գիտաուսումնական կենտրոնի ղեկավար, պրոֆեսոր Ս. Դանիելյանի ուղերձը, նրա ղեկավարած պատվիրակության անդամների ելույթները:
Հալեպահայ արվեստագետ, թարգմանիչ, արձակագիր և մանկավարժ Հակոբ Միքայելյանի խոսքը ձոն էր մեր ոսկեղենիկ մայրենիի երկվորյակ քույրերի՝ արևելահայերենի և արևմտահայերենի մերձեցմանը: Նա նաև ներկայացնում է Թումանյանի մի քառյակ՝ բնագրով, արևմտահայերեն և արաբերեն:
Մթնոլորտը գնալով ջերմանում է. Ավետիսյան ավագ դպրոցում գործող «Ժամանակակից գրական վերնատան» ղեկավար, մանկավարժ Լ. Բախշյանն իր սիրելի սաներից Լ. Խոյեցյանի հետ ներկայացնում է «Վերնատան» անցած ճանապարհը: Պրոֆեսոր Ս. Դանիելյանը «Վերնատանը» հրավիրում է իր ղեկավարած կենտրոն՝ համատեղ քննարկումների, այնուհետև կայանում է պարգևատրման արարողություն. «Հայ կրթություն» կրթական հիմնադրամի պատվոգրերին են արժանանում ամենաընթերցասերները և գրքի բարեկամները՝ ուսուցիչ թե աշակերտ: Իր հայաշունչ ասմունքով տոնը զարդարում է Երևանի Գ. Սունդուկյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի դերասանուհի Ռուզաննա Հախնազարյանը:
Իսկ բեմի մեծ գրադարակում այլևս ազատ տեղ չի մնացել: Մեկ առ մեկ ներկայացնելով իրենց նվիաբերած գրքերը՝ 4-12-րդ դասարանների աշակերտները դրանք հենց բեմում էլ շարում են: Քիչ անց, ինչպես ամեն տարի, բարձր դասարանների տղաները սիրով և անտրտունջ այդ հակերը կտեղափոխեն գրադարան:
Դահլիճի ջերմացած օդում ասես դաջվում և մնում է պրոֆեսոր Ս. Դանիելյանի մաղթանքը.
«Թող այս գրքերը շուտ մաշվեն»…
Աննկատ անցավ 2022-ի հունվարը, սակայն դա ամենևին էլ չխանգարեց, որ ձմեռային արձակուրդից հետո ավետիսյանցիները արագորեն մտնեն ուսումնական հունի մեջ, նաև վերագտնեն արտադպրոցական կյանքի ռիթմը: (ավելին …)
ՀՀ ԴՕՍԱԱՖ-ի բաց առաջնությունից Ավետիսյան կրթահամալիրի հրաձիգների թիմը վերադարձավ հաղթանակով: Հավաքելով 63 միավոր՝ ավետիսյանցիները գրավեցին պատվավոր առաջին հորիզոնականը եւ նվաճեցին հաղթողի գավաթը: Թիմը պարգեւատրվեց փոքր տրամաչափի հրացանով: (ավելին …)
Ավետիսյան դպրոցը Ամանորի և Սուրբ Ծննդյան կապակցությամբ շնորհավորում է բոլորին, բոլորին, բոլորին և մաղթում՝
Թե աշխարհում փակ դռներ կան,
թող որ բացվեն այս գիշեր,
Ու Նոր տարին նոր խնդությամբ
թող ներս մտնի այս գիշեր… (Մետաքսե)
2021 թվական, դեկտեմբեր. ուսումնական տարվա առաջին կիսամյակի ամենահագեցած ամիսը, որի ընթացքում, սակայն, Ավետիսյան դպրոցի մանկավարժներն արեցին ամեն ինչ, որպեսզի դասերը, թեմատիկ և կիսամյակային աշխատանքները և նույնիսկ ցուրտ եղանակը խոչընդոտ չդառնան իրենց սաների հանգստին, բարեգործությանը, տոնական տրամադրությանը և ուրախ ժամանցին, չէ՞ որ Ամանորի պայծառ տոնին երեխաները սպասել էին մի ամբողջ տարի:
Այդ մասին է մեր դեկտեմբերյան լուսանկարային խճանկարը: Վայելե՛ք:
Շնորհավո՜ր Ամանոր և Սուրբ Ծնունդ:
Աստված մեզ բոլորիս պահապան:
— Սիրելինե՛րս, գաղտնիք չկա. պարզապես մի՛ ընկրկեք դժվարությունների առջև, մի՛ ընկճվեք խոչընդոտներից և մի՛ հուսալքվեք ծառացող դժվարություններից, այլ հաստատակամորեն շարունակեք ձեր ընթացքը դեպի երազանք, երբեք թևաթափ չլինեք և մի՛ ծուլացեք, — այս խորհրդով ավարտեց իր խոսքը «ՎիվաՍել-ՄՏՍ Հայաստան» ընկերության մարդկային ռեսուրսների վարչության պետ Լարա Չոլաքյանը:
Իսկ պատգամն այդ ուղղված էր Ավետիսյան դպրոցի ավագ դպրոցի աշակերտներին, որոնք համակ ուշադրություն դարձած և անհագ հետաքրքրությամբ լսեցին կանադական Տորոնտոյում ծնված, օտար միջավայրում մեծանալու բոլոր դժվարություններն ապրած հայուհու գեղեցիկ և բովանդակալից կյանքի պատմությունը, որն այնքան էր ուսանելի, որ մեծ կյանքի շեմին կանգնած ավետիսյանցիներն ուզում էին հենց Լարայից իմանալ իրենց հուզող բոլոր հարցերի պատասխանները:
Սորբոնի համալսարանից մինչև Հարավային Ամերիկա՝ Պերու, ապա Հնդկական օվկիանոս՝ Շրի Լանկա, և այլուր: Ի վերջո մշտապես և ընտանիքով՝ մայր Հայաստան, որտեղ նոր միայն իրեն զգաց հողին ամուր կանգնած, և այստեղ էլ անցած ուղին, եռանդուն աշխատանքով կուտակած փորձն ու գիտելիքներն ի սպաս դրվեցին նրա երազանքի իրականացմանը: Այդ ճանապարհն էր, որ անկեղծորեն, առանց դույզն-ինչ վարագուրելու ներկայացրեց Լարա Չոլաքյանը՝ իր պատումի մեջ շեշտադրելով երազանքին հասնելու մարդկային անհողդողդության իրական և հրաշալի արդյունքը:
Մեր պատանիները դահլիճից դուրս էին գալիս աչքերի նոր փայլով, լավատեսությամբ ու վճռականությամբ լիցքավորված: Տղաներից ոչ պակաս, նույնիսկ ավելի ոգեշնչված էին աղջիկները. չէ՞ որ իրենց առջև կանգնած էր կանանց վերաբերյալ բոլոր կարծրատիպերը հաղթահարած, հաջողակ և երջանիկ կինը, մայրը, ղեկավարը:
Թանկագին հյուրի հետ լուսանկարվելիս պատանի ավետիսյանցիների աչքերում փայլում էր այն դրական լիցքը, որը նրանց փոխանցեց Լարա Չոլաքյանը:
