Ընդունելություն

Ընդունելություն

«Հայ կրթություն» կրթական հիմնադրամի Ավետիսյան դպրոց եւ համայնքային կենտրոնը, հայտարարում է 2022–2023 ուսումնական տարվա ընդունելություն՝
10-րդ դասարանի հումանիտար եւ տնտեսագիտական հոսքերում: (ավելին …)

Տոնից՝ տոն. ԳԻՆԵՁՈՆ. «անԿԵՂԾ»

Տոնից՝ տոն. ԳԻՆԵՁՈՆ. «անԿԵՂԾ»

Դպրոցը տոնեց իր շնորհալի սանի առաջին գրքույկի լույսընծայումը

Նոր էին մարել տասներկուերորդցիների վերջին դասի զանգի ելևէջները, իսկ դպրոցի նիստերի լայնարձակ դահլիճում արդեն հավաքված էին  բազմաթիվ ուսուցիչներ և տասնմեկերորդցիներ, որոնք եկել էին  տոնելու համադասարանցի  Ավագյան Մանեի առաջին գրքույկի լույս աշխարհ գալը: Հրավիրված էին նաև պատանի բանաստեղծի մայրն ու ավագ քույրը՝ Ավետիսյան դպրոցի շրջանավարտ Նելլին:

Իսկ պատմությունն այս սկսվել էր շատ վաղուց և շատ հեռվից…

… Ապրում էր Հայաստան աշխարհում մի անհոգ ու երազկոտ աղջնակ՝ Մանե անունով: Վայելում էր երաժիշտ մոր, զինվորական հոր, ավագ քրոջ սերն ու քնքշանքը: Հոր ծառայության բերումով  ապրում և դպրոց էր հաճախում մերթ Վանաձորում, մերթ Վարդենիսում, մերթ Բերդում, մերթ Գորիսում, մերթ Երևանում, մերթ Մոսկվայում, մերթ էլ Ստեփանակերտում: Եվ ամեն նոր վայրում նրա հոգուն ավելանում էր մի թել, մի գույն, մի երանգ, մի հնչյուն: Այսպես ծնվում և հյուսվում էին նրա հանգերը, դառնում բանաստեղծություն, այնուհետև՝ երգ, որոնք նա կատարում էր իր կիթառի նվագակցությամբ, մրցույթներում իր արդյունքներով ուրախություն պարգևում համերաշխ ընտանիքին:  Արձակուրդներին, երբ ստացվում էր, հաճախում էր Ավետիսյան դպրոցի ամառային ճամբար:

Մանեի «անԿԵՂԾ» գրքի շնորհանդեսն սկսվեց, ընթացավ և ավարտվեց գինեձոնի՝ չգրված բոլոր կանոններով. սրտի խոսքեր ուսուցիչներից և տնօրեն Մելանյա Գեղամյանից, նոր երգի ներկայացում, գրքույկի բանաստեղծություններից արտասանություն (հեղինակի և նրա դասղեկի), վարդերի փունջ, նրբաճաշակ հյուրասիրություն…

… Երբ սկսվեց 44-օրյա պատերազմը, Ավագյաններն ապրում էին Ստեփանակերտում: Հարազատների խորհրդով աղջնակին անմիջապես տեղափոխեցին Երևան, որտեղ նրան արդեն ճանաչում և սիրով ընդունեցին Ավետիսյան դպրոցում:

Իր սանի բանաստեղծական ձիրքը առաջինը նկատեց հայերենի ուսուցչուհին: Այնուհետև նրա տետրակը հասավ դպրոցի «Գրական վերնատուն», կերպարվեստի, հայոց լեզվի և գրականության մյուս ուսուցիչներին: Մանկավարժների եզրակացությունը միասնական էր՝ այդ գեղեցիկ, ինքնատիպ խոհերն ու զգացմունքները անտիպ չպետք է մնան: Առանց երկմտելու գործն իր հովանու տակ վերցրեց դպրոցի տնօրենը: Գտնվեցին և խմբագիր ու հրատարակիչ…

Եվ այսօր Մանեն, շրջապատված իր դասընկերներով, ուսուցիչներով ու հարազատներով, մակագրում է իր առաջին գրքույկը:

Խնդություն՝ լի արցունքով. Մանեն մի պահ նայում է վերև. ո՛վ գիտե, այնտեղ՝ Վերևում, հայրը նույնպես հրճվում է իր շնորհալի զավակով…

Մանեն իր «անԿԵՂԾ»-ը նվիրել է հոր անմար հիշատակին:

ՀՀ ԶՈւ գնդապետ, Արցախի հերոս Հովհաննես Ավագյանը հերոսաբար զոհվեց 2020 թվականի նոյեմբերի 7-ին Շուշիի համար մղվող մարտում:

Մանե Ավագյանի «Վերևում» բանաստեղծությունը թող մի պահ ձեզ էլ տանի Եռաբլուր, ինչպես տարավ մեզ բոլորիս…

         Վերևում

Սառը քամին թափանցում է,

Սառեցնում է մկաններդ,

Բայց բլրի վրա,

Նրանց հետ,

Նրա կողքին,

Հոգիդ միշտ տաք է։

Բլրի վրա թեթևացած ես,

Ջերմացած, հոգսերից կտրված։

Ամեն բան բլրի վրա այլ է։

Ուրիշ օդ է այնտեղ,

Ուրիշ կերպ ես շնչում և արտաշնչում։

Ամեն բան կանգնած է այնտեղ։

Այնտեղ հայրենիքի սեր կա ,

Խորհրդավոր լռություն և հանգստություն։

Ասելիքը այնտեղ շատ է,

Շարված է կոկորդումդ ու ուզում է դուրս պրծնել,

Արդարանալու շատ բան կա։

Արցունքներդ ուզում են հոսել գետի պես,

Բայց հասկանում ես, որ նրանք դրան չեն սպասում։

Սառը լռություն է վերևում,

Քարացած կանգնած ես դու։

Սառն է ամեն ինչ վերևում

Ծաղիկները, քարերը և անգամ մահկանացուդ։

Սառը, բայց ամենաջերմ վերևում…