Դկտ 16, 2021 | Մեր առօրյան
Ավետիսյանցիները փաթեթավորում են սուրբծննդյան նվերները
Մոտեցող տոներն Ավետիսյան դպրոցի բազմահոգ առօրյային ավելացնում են տարվա թերևս ամենահաճելի հոգսը՝ սուրբծննդյան նվերների փաթեթավորումը, որին այստեղ սպասում են դեկտեմբերից դեկտեմբեր: Երեք օր շարունակ ավագ դպրոցի աշակերտները խոսք ու ծիծաղով, անցած տարվանից հիշվող կատակներով պատրաստում են նվերների «պարկերն» ու տուփերը՝ խաղալիքների և պիտույքների հետ յուրաքանչյուրի մեջ ավելացնելով իրենց մաղթանքի երկտողն ու հոգու ջերմությունը:
Պատանիներն աշխատում են ուրախությամբ, հստակ և կազմակերպված, փաթեթավորման հարահոսը կանգ չի առնում ամբողջ օրվա ընթացքում, բարձրդասարանցիներին օգնության է հասնում յուրաքանչյուրը, ով այդ պահին ազատ է թեկուզ մի քանի րոպեով. չէ՞ որ երեք օրում պետք է հասցնեն պատրաստել նվերների 12.000 տուփ՝ առանձնացված տղաների և աղջիկների համար: Եվ Նոր տարվա գիշերը այս նվերները նույնքան մանուկների կպատճառեն այն անսահման խինդն ու բերկրանքը, որ իր հետ ամեն անգամ բերում է զարմանահրաշ Ամանորը:
Ամերիկայի Հայ Ավետարանչական ընկերակցության (AMAA) և Հայ Ավետարանական եկեղեցու այս ավանդական նախաձեռնությունը միտված է Հայաստանի և Արցախի կարիքավոր ընտանիքների հոգսը թեթևացնելուն: Եվ այդ շնորհընկալ ձեռնարկին գործով օգնելը նրա մեջ ընդգրկված մյուս բոլոր կամավորների նման չգրված օրենք է դարձել ավետիսյանցիների համար:
… Որպեսզի Ամանորին հայ մանուկն անժպիտ չմնա:
Դկտ 16, 2021 | Մեր առօրյան
Էկոդաստիարակություն. իրազեկումը շարունակվում է
Եվ ոչ միայն շարունակվում է, այլև աստիճանաբար խորանում: ISSD հասարակական կազմակերպության ներկայացուցիչների հետ հերթական հանդիպման ընթացքում Ավետիսյան դպրոցի ավագ դասարանների աշակերտներն այս անգամ հիմնավոր տեղեկություն ստացան անօրգանական թափոնների, դրանց ճիշտ ընտրության, վերամշակման և կիրառության մասին: ՀԿ տնօրեն Մխիթար Ավետիսյանը և ծրագրի օգնական Օֆելյա Հարությունյանը նրանց հանգամանորեն բացատրեցին անօրգանական թափոնների, հատկապես թղթի, պլաստիկի և ապակու տարբերակման սկզբունքները, կոմպոստի պատրաստման նրբությունները:
Այդ տեղեկությունների շնորհիվ արդեն գարնանից հատուկ կոմպոստացման արկղերում ավետիսյանցիները կսկսեն պատրաստել էկոլոգիապես մաքուր, բնական պարարտանյութ, որով սնուցելու են դպրոցի բակի ծառերը: Իսկ այս պահին նրանք դեռ սովորում են սովորական աղբից տարբերել վերաօգտագործելի թափոնը, ճիշտ տեսակավորել արդեն կուտակվածը, նաև՝ թե ի՛նչ կարող է անել մեզանից յուրաքանչյուրը թափոնների կառավարման գործում մեր երկրին ու կառավարությանը օգնելու համար: Մանավանդ որ Ավետիսյան դպրոցի նոր շենքում ի սկզբանե ուշադրության կենտրոնում է թափոնի տեսակավորման խնդիրը, և դրա համար ստեղծված են բոլոր անհրաժեշտ պայմանները:
Այս հանդիպումը ISSD հկ-ի հետ միջոցառումների շարքի երկրորդ փուլն էր: Առաջին փուլը նվիրված էր օրգանական պարարտանյութերի կիրառությանը:
Մանկավարժ Քրիստինե Գևորգյանի մտահղացմամբ թափոնի վերաբերյալ այսօր ձեռք բերած գիտելիքները պատանի բնապահպանները շուտով կփոխանցեն միջին դպրոցի իրենց դասընկերներին՝ սովորողից դառնալով սովորեցնող և այդպիսով տարածելով աշխարհում աստիճանաբար ընդարձակվող՝ թափոնի վերաօգտագործման մշակույթը:
Ու նաև նրանց շնորհիվ կմոտենա այն օրը, երբ Երկիր մոլորակը ազատ կշնչի, իսկ Ավետիսյան դպրոցի ծառերի պուրակը կդառնա ստվարախիտ անտառ:
Դկտ 14, 2021 | Մեր առօրյան
Փոքրիկները բացահայտում են Մատենադարանը
Ընկեր Անիի պայմանը հետևյալն էր. Մատենադարան կայցելեն միայն նրանք, ովքեր «ջրի պես» սովորել են դասագրքի «Մատենադարան» դասը և լրացուցիչ տեղեկություններ են հավաքել մեր ամենամեծ գրապահոցի մասին: Իսկ այցի բաղձալի օրը ընկեր ՕՀԱՆՅԱՆԸ հաճույքով պարզեց, որ թե՛ դասը գերազանց սովորել, թե՛ լրացուցիչ նյութեր էին հավաքել գրեթե ամբողջ դասարանով:
Վերջապես 4-րդ «գ»-ն բարձրացավ Մատենադարանի աստիճանների «գրանիտե ջրվեժով», և սկսվեց մի զարմանահրաշ էքսկուրսիա հայերեն ամենամեծ ձեռագրից դեպի ամենափոքրը, միջնադարյան որդան կարմիրից մինչև աստղային քարտեզը, ոսկետառ Աստվածաշնչից մինչև Կիլիկիա, մաշտոցյան առաջին դպրոցներից մինչև մեր օրերը…
Էքսկուրսիայի ավարտից հետո էլ չորրորդցիները չհեռացան փառահեղ շենքից, այլ բաժանվեցին խմբերի. մի մասը ուսումնասիրում էր միջնադարյան մեր հանճարեղ այրերի արձանները՝ բարձրաձայն հեգելով նրանց անունները՝ Մովսես Խորենացի, Անանիա Շիրակացի, Գրիգոր Տաթևացի, Գոշ, Թորոս Ռոսլին, Ֆրիկ: Մի քանիսն էլ երկար մնացին Մեսրոպ Մաշտոցի և Կորյունի արձանախմբի առջև՝ փորձելով կռահել, թե այդ պահին ի՛նչ հարց է տալիս իր Մեծ ուսուցչին նրա ծնկաչոք կրտսեր աշակերտը՝ Կորյունը:
Դկտ 13, 2021 | Մեր առօրյան
Բանաստեղծի հուշատնից
Աշխատասենյակը՝ զարդարված Աբգար աղայից ժառանգած գորգերով, գրասեղանը՝ վրան շքեղակազմ Աստվածաշունչ, գաղտնապահարանը, թախտը, որի վրա հանգստանում էր՝ մտովի շարունակելով երկնել նոր տողեր, Բուդդայի հսկայական բրոնզյա գլուխը, կարմիր թավշյա լուսամփոփը, անձնական գրադարանը, որի 6000 գրքից փրկվել և մեզ են հասել ընդամենը 1422-ը…
1975-ին Երևանում Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարանի բացումից ի վեր քանի՜-քանի հազար աչքեր են տեսել չարենցյան այս անկյունն ու այս նվիրական իրերը, որոնք իրենց խորքում պահում են բանաստեղծի խռովուն հոգու կայծն ու կրակը:
Իսկ այսօր հերթը Ավետիսյան դպրոցի 7-րդ «ա» դասարանինն էր. յոթերորդցիները բառի բուն իմաստով ըմբոշխնեցին չարենցյան մթնոլորտը:
Գրականության ուսուցչուհի Լիլիթ Բախշյանը հիմա ավելի քան վստահ է՝ թեման յուրացվեց գերազանց:
Դկտ 11, 2021 | Մեր առօրյան
Բնապահպանություն. թափոններ, իրազեկում
Բնապահպանական կրթության գլխավոր խնդիրը շրջակա միջավայրի պահպանությանն առնչվող հարցերի վերաբերյալ իրազեկության բարձրացումն է: Այդպիսի հարցերից մեկն էլ թափոնների հիմնախնդիրն է, որի գոյությունը Հայաստանում անհնար է չնկատել: Թափոնների հարցում մեր երկիրը լուրջ խնդիրների առջև է կանգնած բոլոր առումներով՝ սկսած ընտանիքներում դրանց անբավարար գիտակցումից: Ահա թե ինչու թափոնների հարցը հիանալի հարթակ է մի կողմից՝ բնական պաշարներին, բնության աղտոտմանը և էկոլոգիային առնչվող հարցերի վերաբերյալ տեղեկությունների տարածման, մյուս կողմից՝ դպրոցում համապատասխան աշխատանքներ իրականացնելու համար:
Ցավոք, մեր հասարակության շրջանում թափոններն առանձնացնելու և պատրաստակամությունը և գիտակցությունը դեռևս քիչ չափով են առկա: Դրա պատճառներից մեկն էլ այն է, որ դրանց հավաքման և վերամշակման ենթակառուցվածքները մեր երկրում դեռևս լայն տարածում չունեն: Ուստի թափոնների կառավարման գործընթացը պետք է սկսվի մտածելակերպի համազգային փոփոխությունից՝ սկսած դպրոցից: Այդ նպատակով մանկավարժ Քրիստինե Գևորգյանի նախաձեռնությամբ Ավետիսյան դպրոցի 10-րդ դասարանի աշակերտները «Բնօգտագործում» առարկայի հերթական դասն անցկացրին ISSD հասարակական կազմակերպության ներկայացուցիչ, ծրագրի օգնական (project assistant) Օֆելյա Հարությունյանի հետ:
Հանդիպման ընթացքում քննարկվեցին հարցեր օրգանական թափոնների վերամշակման անհրաժեշտության և կիրառվող ուղիների մասին: Նման գործունեությունը դպրոցում աշխարհագրության տեսակետից կարևոր է այնքանով, որ նպաստելով էկոդաստիարակությանը՝ փոխում ենք աշակերտների վերաբերմունքը շրջակա միջավայրի նկատմամբ: Իսկ դա ևս մեկ առաջաքայլ է այս լուրջ մարտահրավերը հաղթահարելու տեսանկյունից:
Դկտ 8, 2021 | Մեր առօրյան
Աշխատասիրություն, հստակ նպատակ, կամքի ուժ
Օլիմպիադային եռուն շրջան է ինչպես ամբողջ հանրապետությունում, այնպես էլ Ավետիսյան դպրոցում: Արդեն ետևում է մաթեմատիկայի, կենսաբանության, աշխարհագրության, ֆիզիկայի և հայոց լեզվի օլիմպիադաների առաջին փուլը, որին մասնակցեցին ուժեղագույնները: Շուտով կկայանան քիմիայի, աստղագիտության, ինֆորմատիկայի օլիմպիադաները: Թե ավետիսյանցիներն ինչպե՞ս կդրսևորեն ուսումնառության տարիներին իրենց ձեռք բերած գիտելիքներն ու կամքի ուժը, ցույց կտան առաջիկա համայնքային, իսկ հետո նաև հանրապետական փուլերը:
Մի փոքրիկ հարցազրույց՝ 2020-2021 ուստարվա օլիմպիադաներում փայլուն հանդես եկած երկու ավետիսյանցիների հետ: Մոնիկա ՍԱՀԱԿՅԱՆ՝ ֆրանսերենի օլիմպիադայի հանրապետական փուլի հաղթող և արդեն Հայաստանի ֆրանսիական համալսարանի ուսանող: Արամ ԱԲՈՎՅԱՆ՝ նույն ուստարում մաթեմատիկայի օլիմպիադայի հանրապետական փուլի արդյունքներով լավագույն յոթնյակի մեջ հայտնված, ներկայումս 6-րդ «բ» դասարանի աշակերտ:
Հուսով ենք՝ ուսման, կյանքի և հաղթելու վերաբերյալ հարցերին նրանց պատասխանները խթան և քաջալերանք կդառնան այս օրերին գիտելիքների «մրցավեճի» դուրս եկած մեր մյուս գիտակների համար:
Հարց — Ի՞նչ է պետք օլիմպիադայում և, ընդհանրապես, հաղթանակի և հաջողության համար:
Մոնիկա — Կարծում եմ՝ բավական են աշխատասիրությունը, հստակ ուրվագծված նպատակն ու անկոտրում կամքը: Եթե դրանք կան, ուրեմն դեպի հաջողություն տանող ճանապարհի կեսն արդեն իսկ հաղթահարված է:
Արամ — Դժվարը առաջին փուլն է՝ դպրոցականը, երբ չգիտես, թե ինչ բարդության առաջադրանքներ ես լուծելու: Այդ փուլում հաղթելուց հետո արդեն ավելի ուժեղ ես դառնում և ավելի վստահ: Ամեն աշակերտ էլ կարող է մասնակցել իր սիրած առարկայի օլիմպիադային, եթե աշխատասեր է և ունի ցանկություն:
Հարց – Դա՞ս, թե՞ նախասիրություն:
Մոնիկա – Ճիշտ չէ, թե լավ սովորելը կամ շատ պարապելը խանգարում է լիարժեք կյանքով ապրելուն, և պետք չէ ամբողջ օրը գրքերից կառչած մնալ: Կարևոր է, որ ժամանակ գտնես քո նախասիրությունների համար ևս: Ես, օրինակ, միշտ էլ ժամանակ եմ գտել երգի, գեղարվեստական ընթերցանության և պարի համար:
Արամ – Ամենից շատ ֆիզկուլտուրան եմ սիրում, երբ կարողանում ես հանգստանալ հոգնեցուցիչ երկար դասերից: Իսկ պլանշետով խաղալիս մոռանում եմ բոլոր տհաճ ու տխուր բաները, վայելում եմ իմ աշխարհը:
Հարց – Ի՞նչ կպատմեք ձեր երազանքների մասին:
Մոնիկա – Իմ նպատակների մի մասը իրականացել է, մյուսները «ճանապարհին» են։ Առաջնային էր բարձր միավորներով իրավաբանական ֆակուլտետ ընդունվելս, ինչը ստացվեց։ Մնացածն էլ կլինի ժամանակի ընթացքում։
Արամ – Երազում եմ դառնալ հայտնի ծրագրավորող, ստեղծել մի այնպիսի համակարգչային խաղ, որն ուրախություն կպատճառի բոլոր երեխաներին: Եվ մեծ գումարներ աշխատել այդ խաղի շնորհիվ:
Հարց – Ի՞նչ կմաղթեք ավետիսյանցիներին:
Արամ – Որ չվախենան պարտությունից, որ պարտությունը պատճառ դառնա կենտրոնանալու, ուժերը հավաքելու և պայքարը շարունակելու: Իսկ ընդհանրապես կուզենայի, որ բոլոր նրանք, ովքեր երազում են, գոնե մի մրցույթից որևէ մրցանակ ստանան:
Մոնիկա – Եթե հետ դառնային դպրոցական տարիներս՝ թե՛ ուրախ և թե՛ դժվար պահերով, ես ոչինչ չէի փոխի: Հակառակ դեպքում ես չէի լինի այն, ինչ հիմա եմ:
Իսկ իմ սիրելի ավետիսյանցիներին մաղթում եմ ունենալ հիշարժան ուսումնական տարիներ և ինքնաճանաչման ճանապարհին գտնել իրենց սիրելի առարկան, զբաղմունքը, ապագա մասնագիտությունը։
Զրուցեց Զ. Սարգսյանը
